Informazio hau prestatzen ari gara.

Tras recorrer 3 kilómetros en ligero ascenso a la orilla del Belagua, abandonamos la carretera que nos llevaría a Arette y comenzamos el ascenso a Belabarze (3 km, 7%).

Alcanzada la altura que nos sitúa en los prados de Belabarze, llaneamos con comodidad hasta los 3 últimos kilómetros, algo más exigentes, que nos llevan al puerto de Navarra, collado éste que da paso a la provincia de Huesca y a 16 kilómetros espectaculares, rodando en constante descenso entre las paredes de la Peña de Ezkaurre y el macizo de los Alanos hasta llegar a Ansó.

Cinco kilómetros después y 300 metros más arriba habremos alcanzado la 2ª dificultad montañosa de la etapa, el puerto de Matamachos por su vertiente este. Nos despedimos aquí de las vistas hacia el Pirineo occidental y durante 20 kilómetros descendemos introduciéndonos en el valle de Roncal y alcanzando el punto más bajo de la etapa en la localidad de Burgui.

Girando casi 180 grados enfilaremos hacia el norte en constante ascenso hasta Vidángoz.

Tras remontar el puerto de Igal sin mucho esfuerzo (2 km al 5%) descenderemos hasta el Valle del Salazar, remontándolo en suave pero constante pendiente, mientras vamos atravesando numerosos pueblos típicos de la zona: Sarries, Esparza, Oronz, Escároz, Ochagavía, Izaltzu... hasta encontrarnos con el 4º alto de la vuelta, el puerto de Laza (1100 m, 3 km al 6,5%) que franquearemos para volver a pasar al valle de Roncal y atravesando Uztárroz nos pondremos de nuevo en Isaba.

Es totalmente factible plantear el itinerario en sentido inverso. No encontramos ningún razonamiento que nos haga dar preferencia a un sentido u otro.

Gauden tokian gaude, atlantikoko Pirinioetan, kota baxuko herriekin iparraldeko lautadan eta mendikatean 2000 metrotara hurbiltzen diren portuekin. Hegoaldeko hegala errukitsuagoak dira, herriak altitudea gehiagora daude eta maldak ez dira horren inportanteak.

Ibilbide gehienek portu “handiak” koroatzen dituzte, Issarbe, La Piedra de St Martin, Laberouat, Bagargi, Artaburu, Arnostegi, Ahuski, Larrau… 1000 eta 1700 metro bitarteko maldekin. Ibilbide batzuek portu hauetako bat igotzen dute, beste batzuek 2, 3 edota gehiago.

Hau aurreratzen dugu argi ulertu dadin ibilbideen graduaziorako erabili dugun irizpidea aukeratu ditugun 6 mailetan.

1. Familia paseo edo ibilbideak: Malda txiki eta bide motzeko ibilbideak. Familian (entrenatuta ez daudenean) edo normalean bizikletan aritzen ez diren pertsonentzat egokia.
2. Erraza: 1000 metrotara gerturatu daitekeen maldadun ibilbidea, baina portu handirik gabe.
   Distantzia 40 eta 60 kilometro bitartekoa izango da.
3. Neurrizkoak:“Handietako” bat barne hartzen duten ibilbideak edo antzeko zailtasuna dutenen konbinazioa. Aldapak benetan garrantzitsuak izan daitezke, eta igoerak 1000 eta 2000 metro artekoak izan daitezke.
   “Neurrizko”-ren adibide bat Bagargi Artzaiak S ibilbidean da. Portua gogorretarikoa da, baina eguneko zailtasun inportante bakarra da, hau da, egun osoa dugu horretarako eta horregatik “neurrizkoen” artean sartu dugu.
   Distantzia 60 eta 100 kilometro bitartekoa izango da.
4. Gogorra: 2500 metrotara gerturatu daitekeen maldadun ibilbidea. 2 portu “handi” edo hauetako bat eta hainbat “txiki” gainditu beharko dira.
   Distantzia 90 eta 130 kilometro bitartekoa izango da.
   Gogortasun honen adibide bat, izugarri ezaguna den Larra-Larrau ibilbide motza izango da.
5. Oso gogorra: 2500 eta 4000 metroko malda duten ibilbideak. Batzuetan 3 portu “handi” igo beharko ditugu.
   Distantzia 100 kilometrotik gorakoa izango da eta 200-era gerturatu daiteke.
   Larra-Larrau-ren ibilbide luzea gogortasun mota honen adierazle bat da.
6. Erronka: Garai hauetan, oraindik ere “gehiago” exijitzen duen publiko bat dago. Beraientzat sortzen da “erronka” kontzeptua: egun bat baino gehiagoko etapak “non-stop” moduan, 4500, 5000 edota metro gehiagoko malda duten ibilbideak, 3000 metroko maldadun bakarkako edo taldeko erloju kontrakoak eta 100 kilometro baina gehiagoko ibilbideak.
   Laburbilduz, txirrindulariak normalean “astakeriak” deitzen dugunaren barietate bat eta, dotoreagoak izateko, hemen “erronkak” deitzen duguna.